Utwór „Piosenka (znów wędrujemy)” pochodzi ze zbioru młodzieńczych
wierszy Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, pisanych około 1938 roku, a więc
przed wybuchem II wojny światowej, w czasach nauki w warszawskim
gimnazjum.
K.K. Baczyński – „Piosenka”
Znów wędrujemy ciepłym krajem,
malachitową łąką morza.
(Ptaki powrotne umierają
wśród pomarańczy na rozdrożach.)
Na fioletowoszarych łąkach
niebo rozpina płynność arkad.
Pejzaż w powieki miękko wsiąka,
zakrzepła sól na nagich wargach.
A wieczorami w prądach zatok
noc liże morze słodką grzywą.
Jak miękkie gruszki brzmieje lato
wiatrem sparzone jak pokrzywą.
Przed fontannami perłowymi
noc winogrona gwiazd rozdaje.
Znów wędrujemy ciepłą ziemią,
znów wędrujemy ciepłym krajem.
Rewelacyjna interpretacja Grzegorza Turnaua
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz